Οι άνδρες που – ας το πούμε έτσι- δεν είναι “εκπάγλου καλλονής” συνήθως δεν έλκονται από τις πανέμορφες γυναίκες, σε αντίθεση με τους πιο γοητευτικούς άνδρες. Σίγουρα πίσω από αυτό κρύβεται κατά κάποιον τρόπο μία στρατηγική του τύπου ‘’δεν μπορώ να την έχω, οπότε γιατί να προσπαθήσω;’’ αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι πέρα από τον ελιγμό, το γούστο μας έχει την τάση να προσαρμόζεται αυτόματα σε αυτό που είναι εφικτό.
Σύμφωνα με τον Glenn Scheyd Jr., ψυχολόγο στο πανεπιστήμιο Nova Southeastern, αν και οι ελκυστικοί άνδρες τείνουν να συμφωνούν για το ποιες γυναίκες είναι πιο γοητευτικές, οι γνώμες των λιγότερο επιθυμητών ανδρών διαφέρουν.
«Προσωπικά το ερμηνεύω ως απόδειξη μιας βαθμιαίας προσαρμογής, που υπαγορεύεται από την εσωτερική ανάγκη για τη μείωση της μάταιης προσπάθειας στο θέμα της αναζήτησης συντρόφου», επισημαίνει ο ίδιος.
Είναι πιθανό η διαμόρφωση των προτιμήσεων με βάση αυτό που μπορεί να αποκτηθεί να μην περιορίζεται στον τομέα του ζευγαρώματος; Για παράδειγμα οι φτωχοί άνθρωποι βρίσκουν τις βίλες λιγότερο επιθυμητές; Ο Glenn Scheyd υποστηρίζει ότι η «υποκειμενική αξιολόγηση» είναι εντονότερη στην επιλογή συντρόφου και αυτό γιατί η ζημιά στη φήμη ενός ατόμου από μία απόρριψη είναι πολύ μεγαλύτερη στον ερωτικό από ό, τι σε άλλους τομείς.
Στις μελέτες του Glenn Scheyd οι γυναίκες δε δείχνουν παρόμοια συμπεριφορά με τους άνδρες. Από την προϊστορική εποχή, οι άνδρες «έδιναν» το σπέρμα τους σχεδόν σε κάθε θηλυκό, έτσι ώστε οι γυναίκες δεν χρειαζόταν να ανησυχούν αν θα τις επιλέξουν οι πιο επιθυμητοί άνδρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου