''Οι γυναίκες μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι οι άντρες,είναι η λύση.Δεν ήταν καν κάποιο απ'τα προβλήματα.'' Julian Barnes Aυτή είναι η γνώμη του κ.Barnes.Οι περισσότερες γυναίκες όμως νιώθουν πλήρεις,όταν έχουν δίπλα τους έναν άντρα.Αλλά ποιόν;Όχι οποιονδήποτε, αλλά κάποιον που να τον θεωρούν ξεχωριστό και να μοιράζονται αμοιβαία συναισθήματα.Ψάχνουμε όλες τον άντρα το σωστό ,τον τέλειο,τον έξυπνο,το θεό,τον τρυφερό,τον εραστή,τον ατακαδόρο,τον ψηλό,το μοντέλο,το γυμνασμένο,τον πρόστυχο,το γοητευτικό,τον gentleman,τον ειλικρινή,τον μετριόφρων... -Πού βρίσκονται αυτοί οι άντρες ρωτάνε οι γυναίκες και απ'την άλλη οι άντρες ανταπαντούν:Μήπως ψάχνετε κάτι ουτοπικό;Ποιός φταίει λοιπόν οι άντρες,οι γυναίκες ή μήπως η αλλαγή ολόκληρου του κοινωνικού κατεστημένου ;;;
Ζούμε στην εποχή της απόλυτης φιλελευθεροποίησης των σχέσεων και των κοινωνικών ρόλων.Σβήστηκε στα γρανάζια του χρόνου ο ρόλος του άντρα κυνηγού που σου την έπεφτε ατάκα και επί τόπου όπως: Έχω και κότερο πάμε μια βόλτα;;,Ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;; ,Πιστεύεις στον έρωτα με την πρώτη ματιά;;Με τη δεύτερη;;Ατάκες που σίγουρα αν μας τις έλεγαν σήμερα,θα πεθαίναμε στο γέλιο και το άκυρο ο τύπος θα το είχε σίγουρο.Έτσι όμως έχουν χαθεί οι κοινωνικοί ρόλοι και ο άντρας από κυνηγός- θύτης έγινε θήραμα- θύμα.Οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι πλέον και το φλερτ αποτελεί παρελθόν ,γιατί το ''τι θα κάνεις απόψε;;'' δεν θεωρείται ερωτικό παιχνίδι, αλλά πρόσκληση για σεξ.
Ο συνεχής αγώνας για την ισότητα των φύλων,οδήγησε τις γυναίκες σε έναν ακατάπαυστο ανταγωνισμό που στόχο είχε την επιβεβαίωση,ότι δεν είναι το αδύναμο φύλο αλλά έχουν τα ίδια δικαιώματα και μπορούν να τα καταφέρουν σε όλους τους τομείς εξίσου καλά.Έγιναν αυτές κυνηγοί και αναζητούν μέσα από ευκαιριακές σχέσεις και one night stands, που είναι σημάδι των καιρών,να καλύψουν τις βιολογικές τους ανάγκες και να αποδείξουν ότι δεν έχουν ανάγκη το συναίσθημα.Έρευνες όμως έχουν δείξει,ότι οι γυναίκες ακόμη και αν το κάνουν για μια βραδιά,δένονται συναισθηματικά και ευελπιστούν σε κάτι παραπάνω.
Όλες οι γυναίκες παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν τον κατάλληλο άντρα για να μπουν σε σχέση.Αλλά και οι άντρες παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν την κατάλληλη.Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.Η καταλληλότητα όμως, κρίνεται απ'τα δικά μας θέλω.Δεν είναι ότι δεν βρίσκουμε ανθρώπους που να μας γοητεύουν,αλλά αρνούμαστε να δώσουμε ευκαιρίες,χρόνο και χώρο απ'τη ζωή και την καθημερινότητά μας σε έναν άλλο άνθρωπο.Φοβόμαστε την απογοήτευση,τον πόνο που όλοι έχουμε ζήσει στο παρελθόν,τη δέσμευση,τον περιορισμό της ανεξαρτησίας και τις υποχωρήσεις.
Είναι λοιπόν θέμα εγωισμού γιατί όλοι έχουμε μάθει να παίρνουμε πρώτα και μετά να δίνουμε.Τα εξωπραγματικά κριτήρια επιλογής συντρόφου,είναι στην ουσία ένας τρόπος αποφυγής της δέσμευσης.Μπορεί να υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι δίπλα μας,που ούτε καν τους έχουμε προσέξει ή περιμένουμε από εκείνους να μας προσέξουν αλλά όπως λέει και το άσμα:''αν σ'αγαπούν να μάθουν να στο λένε,κι αν δεν στο πουν να μάθεις να το κλέβεις''.
Η ζωή δεν έχει πρόβες φίλοι μου,μόνο παραστάσεις!Γι' αυτό ζήστε τη με πάθος.Η μοναξιά καραδοκεί. Κι όπως έλεγε η Βισουάβα Σιμπόρσκα:''Ήξεραν πως ήταν το ξαφνικό πάθος που τους ένωσε.Όμως παρόλο που μια τέτοια βεβαιότητα σε κάνει να νιώθεις όμορφα,η αβεβαιότητα είναι που σε συνταράζει''
Α.Ν
KOMOLIFESTYLE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου