Από τις σταρλετίστες των 60ς μέχρι τις σύγχρονες λολίτες, το μικροσκοπικό ρούχο μεσουρανεί στις γκαρνταρόμπες.
Η λέξη «σορτς» εντοπίζεται μέσα στον 19ο αιώνα και αφορά τότε σε ρούχα που φορούσαν νεαρά αγόρια ηλικίας 2 ως 8 ετών. Μέχρι τη δεκαετία του’20 συνέχισε να υπάρχει η αντίληψη ότι τα σορτς είναι για μικρά παιδιά οπότε και οι ενήλικες τα απέφευγαν. Από το 1932 τα νέα ελαστικά υφάσματα αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος, και μαζί με αυτά η χρήση των σορτς. Γίνονται σταδιακά διάσημα στους ενήλικες που θέλουν να κάνουν κάμπινγκ, να πηγαίνουν ηλιόλουστες εκδρομές και να ασχολούνται με αθλήματα, ενώ αποκτούν αποδοχή και από το γυναικείο φύλο που αρχίζει να ξεπερνάει τα κοινωνικά ταμπού. Ημερομηνία ορόσημο το 1933, όταν η Αμερικανίδα Alice Marble έπαιξε τένις φορώντας σορτς καθιερώνοντάς το και σε ανάλογες αθλητικές δραστηριότητες.
Τη δεκαετία του’30 η Greta Garbo, η Marlene Dietrich και η Joan Crawford μετατρέπονται σε λαμπερά είδωλα, ταυτισμένα με το κίνημα των pin-up girls. Τα σορτς απενεχοποιούνται, βγαίνουν στις παραλίες, σφραγίζουν τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Η Nina Ricci και ο Marcel Rochas τα βάζουν στις συλλογές τους και τα ανάγουν σε απόλυτο σύμβολο της γυναικείας θηλυκότητας.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα σορτς μπαίνουν στις ταινίες ή σε τραγούδια ως αντικείμενο ανάλυσης την ίδια ώρα που καταρρίπτονται συντηρητικοί θεσμοί. Έκτοτε τα σορτς παίζουν μόνα τους. Σε άπειρα σχέδια και χρώματα φοριούνται ολες τις εποχές, διεγείρουν τις ανδρικές φαντασιώσεις και αποτελούν δικαίωμα κάθε γυναίκας... ακόμα και αν αυτή δεν έχει τα καλλίγραμμα πόδια της Elle Macpherson.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου