Ο καθοριστικός πρώτος έρωτας

Ξεχάστε τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς σας αν θέλετε να βρείτε την ευτυχία, ως ενήλικες Observer Ο πρώτος εφηβικός έρωτας χαρακτηρίζεται από πάθος και ένταση. Πολύ συχνά, μάλιστα, αποτελεί πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία ιδιαίτερα κακόγουστων ποιημάτων. Ομως, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, αν θέλει κανείς αργότερα, στην ενήλικη ζωή του να βρει πραγματική ευτυχία, θα πρέπει να ξεχάσει τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς του. Αυτό το συμπέρασμα εξάγεται διαβάζοντας το βιβλίο «Changing Relationships» (Μεταβαλλόμενες σχέσεις), που περιλαμβάνει τις τελευταίες μελέτες επί του θέματος, με στοιχεία που συνέλεξαν οι πιο επιφανείς κοινωνιολόγοι της Βρετανίας. Ο επιμελητής του, δρ Μάλκολμ Μπρίνιν, του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Οικονομικής Ερευνας στο πανεπιστήμιο του Εσεξ, αναφέρει ότι η ευφορία που γεννά η πρώτη «μεγάλη» αγάπη προκαλεί «το τέλος» όσων επακολουθήσουν. «Παραδόξως, το κλειδί της μακροχρόνιας ευτυχίας απαιτεί να ξεπεράσουμε την πρώτη μας ερωτική σχέση σαν να μην υπήρξε ποτέ. Αν ζούσαμε σε ιδανικό κόσμο, θα ξυπνούσαμε κατ’ ευθείαν στη δεύτερη σχέση», εξηγεί ο ερευνητής. Ερευνώντας τα συστατικά των επιτυχημένων μακροχρόνιων σχέσεων, ο δρ Μπρίνιν διαπίστωσε ότι οι πρώτοι έρωτες, που βιώνονται με συναισθηματική ένταση και πάθος, δημιουργούν εξωπραγματικά κριτήρια, με τα οποία αξιολογούμε τις επόμενες σχέσεις μας. «Αν ζήσατε πολύ παθιασμένα τον πρώτο σας έρωτα και επιτρέψετε σε αυτό το συναίσθημα να αποτελέσει το μέτρο για τις επόμενες σχέσεις σας είναι αναπόφευκτο μελλοντικά όλα να σας φαίνονται ανιαρά και να σας γεμίζουν απογοήτευση». «Οι ενήλικες που βιώνουν μια ευτυχισμένη και επιτυχή σχέση είναι αυτοί που διατηρούν ρεαλιστικότερη άποψη σχετικά με το τι χρειάζονται από τη σχέση τους», υποστηρίζει ο δρ Μπρίνιν. «Το πρόβλημα αρχίζει όταν προσπαθείτε να μην λάβετε απλά ότι χρειάζεστε από τις ενήλικες σχέσεις σας, αλλά θέλετε να φτάσετε στα ίδια ύψη ενθουσιασμού και έντασης που βιώσατε στην πρώτη σας σχέση. Η λύση είναι απλή: αν καταφέρετε να προστατεύσετε τον εαυτό σας από την ένταση και το πάθος στην πρώτη σας ερωτική σχέση, θα είστε ευτυχέστερος στη μετέπειτα ζωή σας». Σύγκριση σχέσεων Η δρ Γκέιλ Μπρούερ, υφηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του κεντρικού Λανκασάιρ, συμφωνεί με τη θέση του συναδέλφου της. «Αν συγκρίνει κανείς τις σχέσεις που συνάπτει ως ενήλικος με την πρώτη, τότε χρησιμοποιεί ως κριτήριο της επιτυχίας της το έντονο πάθος, που πολύ σπάνια βιώνει ξανά. Οι σχέσεις που συνάπτουμε ως ενήλικες χρειάζονται ένα σωρό πράγματα για να επιζήσουν. Και πολλά από αυτά είναι αδύνατο να συνταιριαστούν με το αίσθημα της μεγάλης έντασης. Παραδείγματος χάριν, ίσως νιώσατε ιδιαίτερα μεγάλο πάθος για την πρώτη σας αγάπη επειδή ακριβώς ήταν πολύ αυθόρμητη. Ομως, οι σχέσεις που συνάπτουμε ως ενήλικοι απαιτούν κατά κύριο λόγο δέσμευση και αξιοπιστία. Κάποιος που είναι υπερβολικά αυθόρμητος δεν διαθέτει τέτοια χαρακτηριστικά. Ετσι πολύ συχνά είμαστε αιχμάλωτοι μιας αδιέξοδης κατάστασης. Aν συναισθηματικά νιώθετε ανάγκη για ένταση στη σχέση, παρ’ ότι γνωρίζετε ότι αυτό που χρειάζεστε είναι σταθερότητα, αναζητάτε κάτι που κανείς δεν μπορεί να σας δώσει», καταλήγει η δόκτωρ Μπρούερ. Εφαρμόζοντας την τεχνική της μαγνητικής τομογραφίας, η δρ Φίσερ, ανθρωπολόγος του πανεπιστημίου Ράτζερς, διαπίστωσε ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα όσων ζούσαν σε ευτυχισμένους γάμους, επί 20 χρόνια, ήταν παρόμοια με αυτήν ανθρώπων που ήταν μαζί για μόλις έξι μήνες। «Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι ο έρωτας μπορεί να επιβιώσει. Είναι απαραίτητος όχι μόνο στο ξεκίνημα της κοινής ζωής, αλλά και στην ενίσχυση μιας μακροχρόνιας σχέσης», κατέληξε η δρ Φίσερ. kathimerini.gr